Wszelkiego rodzaju urazy i kontuzje mogą przydarzyć się nam każdego dnia w najmniej oczekiwanym momencie. Jedni są na nie bardziej podatni, drudzy mniej, jednakże w przypadku ich wystąpienia niezbędne jest odpowiednie leczenie, mające na celu powrót do zdrowia i pełnej sprawności. Mowa tu oczywiście o rehabilitacji medycznej, wśród której wyróżnić należy kinezyterapię – metodę leczenia ruchem zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. To w szczególności u najmłodszych podejmowanie szybkich i niezbędnych kroków ma ogromne znaczenie. Jak zatem metoda kinezyterapii może pomóc dzieciom i kiedy warto ją stosować?

Czym jest kinezyterapia?

Kinezyterapia określana jest jako leczenie ruchem. Jest to forma gimnastyki leczniczej, której podstawą są ćwiczenia ruchowe. Ma za zadanie usunięcie oraz pełne wyleczenie wszelkich niesprawności fizycznych zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych lub też przywrócenie możliwie największej sprawności psychofizycznej.

Inne cele, jakie realizuje kinezyterapia to przywrócenie siły i wytrzymałości mięśni, poprawa funkcjonowania układu nerwowego, korygowanie wad postawy czy przystosowanie do życia z niepełnosprawnością.

Kinezyterapia – kiedy warto stosować ją u dzieci?

Kinezyterapia dziecięca są to ćwiczenia, które mogą i powinny być stosowane we wszystkich schorzeniach narządu ruchu u dzieci w każdym wieku. Fizjoterapia dziecięca sięga nieco dalej niż ćwiczenia rehabilitacyjne u osób dorosłych. Poza przywróceniem sprawności układu ruchu ma ona również za zadanie zapewnienie jak najlepszych warunków dla rozwoju fizycznego oraz psychicznego naszego malucha.

Jest ona ukierunkowana w szczególności na walkę z zaburzeniami ruchu niemowlaka i dziecka spowodowanymi:

  • chorobami układu nerwowego,
  • nieprawidłowym napięciem mięśniowym,
  • chorobami genetycznymi,
  • odzyskiwaniem sprawności po urazach jak i zabiegach operacyjnych,
  • niesienie pomocy dzieciom z wrodzonymi wadami narządu ruchu (wady postawy).

Wykorzystywaną najczęściej metodą jest metoda NDT Bobath przy zaburzeniach neuro-rozwojowych, która jest metodą nieinwazyjną, dlatego też może być stosowana już od pierwszych dni życia dziecka. Rehabilitacja pozwala na osiągnięcie maluszkom niezależności na tyle, na ile pozwala na to uszkodzenie układu nerwowego. Wszelkie ćwiczenia są dobierane indywidualnie do potrzeb każdego dziecka. Rodzice w trakcie spotkań uczą się także jak nosić dziecko, przewijać, trzymać podczas karmienia, aby nie zaburzyć jego rozwoju psychoruchowego.

Drugą metodą jest PNF, czyli torowanie nerwowo-mięśniowe, stosowane najczęściej przy wskazaniach neurologicznych oraz ortopedycznych. Dzięki temu młody pacjent może wzmocnić i rozciągnąć swoje mięśnie oraz wyeliminować nieprawidłowe wzorce ruchowe poprzez stawianie im przez terapeutę odpowiedniego do obecnego oporu. Ma na to celu ułatwienie ruchów, poprzez stymulowanie układu nerwowo-mięśniowego.

W zależności od rodzaju schorzenia mogą być również stosowane metody wspomagające, takie jak masaże. Kinezyterapię łączyć można także z zajęciami integracji sensorycznej, mającymi na celu naukę prawidłowego odbierania wszelkich bodźców. Ćwiczenia dobierane są w formie zabawy przy wykorzystaniu wielu przedmiotów, dlatego też są bardzo pozytywnie odbierane przez dzieci. Mają na celu zintegrowanie działania wszystkich zmysłów, w tym poprawę napięcia mięśniowego u dzieci oraz poprawę ich ruchów.

Kinezyterapia może być również stosowana jako forma wspomagania rozwoju dzieci od najmłodszych lat w przedszkolu. Ćwiczenia będą wspomagać koordynację ruchową dziecka i ułatwią mu funkcjonowanie na dalszych etapach życia.

Inspirowane: Sensoludki.pl – żłobek Bemowo