Zajęcia z rehabilitantem mają na celu polepszenie sprawności ruchowej i przywrócenie zdolności fizycznej w jak największym stopniu. Są one przeprowadzane po wypadkach czy wylewach, ale bardzo istotnym obszarem jest rehabilitacja niemowląt oraz starszych dzieci. Opiera się ona na minimalizowaniu skutków urazów, konsekwencji chorób i zaburzeń genetycznych, stymulowaniu prawidłowego rozwoju oraz pracą nad problemami, które ujawniły się tuż po porodzie.

Czym różni się rehabilitacja dzieci od rehabilitacji dorosłych?

Najmłodsi często nie są świadomi celu rehabilitacji, ponieważ do pewnego wieku nie rozumieją dlaczego jest im ona potrzebna. Dlatego też standardowe ćwiczenia i zajęcia, jakie przeprowadza się z dorosłymi są nieodpowiednie do wykorzystania z dziećmi. Z pomocą przychodzi rehabilitacja poprzez zabawę. Dzięki temu ćwiczenia ze specjalistą są dla maluchów formą rozrywki. Rehabilitacja najmłodszych w wielu przypadkach wymaga ich czynnego zaangażowania. Właśnie dlatego indywidualnie dobiera się ćwiczenia, gry i zabiegi, które z jednej strony mają działanie lecznicze, a z drugiej podobają się dziecku i sprawiają mu radość. Zadaniem rehabilitanta jest uatrakcyjnienie wszystkich czynności wchodzących w program terapeutyczny. Nierzadko to jedyny sposób, aby zachęcić najmłodsze dzieci do współpracy.

Co powinno charakteryzować rehabilitanta dziecięcego?

Przede wszystkim powinien on lubić dzieci, a praca z nimi nie może być dla niego przykrym obowiązkiem. Osoby, które lubią maluchy, wykonują swoje zadania z pasją i zaangażowaniem. To gwarantuje o wiele lepsze podejście rehabilitanta oraz zwiększa efektywność zajęć. Ponadto rehabilitant powinien być cierpliwy. Maluchy często nudzą się przy powtarzaniu tych samych czynności, odrywają się od konkretnych zadań, gdy zainteresuje je jakiś przedmiot znajdujący się w pomieszczeniu. Często pojawia się także bunt i płacz – szczególnie podczas pierwszych zajęć rehabilitacyjnych. W takich sytuacjach rehabilitant  powinien zachować spokój. Dobrzy specjaliści znajdują kreatywne rozwiązania w takich momentach, potrafią rozmawiać z dziećmi i zachęcić je do współpracy różnymi metodami. Doświadczenie i praktyka w zawodzie pomagają w wypracowaniu skutecznych metod. Rehabilitant powinien być także empatyczny. Dzieci są bardzo wrażliwe na słowa czy dotyk. Osoba pracująca w tym zawodzie powinna wiedzieć, w jaki sposób mówić do dziecka, jak motywować je do ćwiczeń.

Rehabilitant powinien być także silny psychicznie. Praca z dziećmi może bardzo obciążać, ponieważ osoba pracująca w tym zawodzie każdego dnia pracy będzie obserwować cierpienie najmłodszych. Rehabilitant jest świadomy tego, w jakim stopniu może pomóc danemu dziecku poprzez ćwiczenia i zabiegi. Przy poważnych wadach i chorobach często można jedynie starać się poprawić komfort życia dziecka i ułatwić mu funkcjonowanie, ale nie we wszystkich przypadkach możliwe jest całkowite wyzdrowienie. Rehabilitacja niemowląt to praca z dziećmi, które mają takie schorzenia i problemy jak np. rozszczepienie kręgosłupa, wodogłowie, mózgowe porażenie dziecięce, deformacje narządów ruchowych i wiele innych. Dlatego też osoby zbyt wrażliwe mogą odczuwać zbyt duże obciążenie emocjonalne i psychiczne.

Praca rehabilitanta dziecięcego jest pełna wyzwań i trudności. Jednak pozytywne efekty zajęć sprawiają radość i powodują, że rehabilitant upewnia się w tym, iż jego praca jest bardzo ważna i satysfakcjonująca. Dlatego istotne jest to, aby rehabilitant był osobą cierpliwą, serdeczną, pełną zrozumienia i ciepła.

Inspirowane: wsr.edu.pl – fizjoterapia