Świnie na każdym etapie wzrostu potrzebują aminokwasów, które są warunkiem prawidłowego funkcjonowania organizmu. Aminokwasy są jednostkami strukturalnymi białka. W procesie trawienia białko pokarmowe rozkłada się na aminokwasy i peptydy, gdzie peptydem nazywamy więcej niż jeden aminokwas.

Organizm świni nie przyswaja surowego białka, podstawowym budulcem mięśni zwierzęcia jest wynik jego rozpadu, co oznacza, że o jakości paszy stanowią aminokwasy. Żywienie zwierząt musi być dostosowane do ustalonych norm, w innym wypadku, nieodpowiednie karmienie może doprowadzić do zatrzymania wzrostu, nieprawidłowego rozmnażania lub zaniku laktacji.

Metionina i inne aminokwasy w hodowli

Niezbędne aminokwasy w żywieniu zwierząt to: arginina, histydyna, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, fenyloalanina, treonina, tryptofan i walina. Najbardziej pożądanym stanem jest zbilansowanie diety tuczników tak, aby osiągnąć stan idealnej równowagi białek lub aminokwasów, bez żadnych nadmiarów i niedoborów. Ułożenie takiego wzorca odzwierciedlałoby dokładne zapotrzebowanie świni na aminokwasy potrzebne do utrzymania wzrostu, idealne białko dostarcza dokładnie 100% zalecanego poziomu każdego aminokwasu.

Standardowe diety są zazwyczaj formułowane nieco inaczej. Zaspokajają zapotrzebowanie świń na lizynę, lecz nie redukują nadmiarów wielu innych aminokwasów. Zachowanie równowagi nawet podczas suplementacji jest rzeczą bardzo ważną. Suplementowanie wartości nadprogramowych nie sprzyja trzodzie. Może doprowadzić do nieefektywnego wykorzystania składników odżywczych znajdujących się w paszy, a w konsekwencji do znacznych strat ekonomicznych.

Jednym z najczęściej wymienianych aminokwasów ograniczających w diecie świń jest lizyna, jednak należy pamiętać, że jest to zgodne z prawdą tylko częściowo, ponieważ dotyczy jedynie starszych zwierząt. Metionina w hodowli jest niezastąpiona, największe zapotrzebowanie na metioninę obserwujemy u młodych prosiąt (w zależności od składu ich diety).

Suplementacja metioniny w diecie świń

Dwoma podstawowymi źródłami metioniny są: HMTB-a (kwas 2-hydroksy-4-metylotio-butanowy) i DLM (metionina D i L). Chociaż obie są w 100% wchłaniane przez świnię, sposób wchłaniania oraz przemiana metaboliczna nie są identyczne. HMTB-a to naturalnie występujący prekursor metioniny, jest silnym kwasem organicznym. Z chemicznego punktu widzenia HMTB-a różni się od DLM tym, że zawiera grupę hydroksylową na węglu alfa, a nie grupę aminową. Jako taki jest kwasem organicznym, podczas gdy DLM nie jest.

Pod względem strawności HMTB-a jest wchłaniany głównie na drodze biernej dyfuzji, co oznacza, że przechodzi bezpośrednio do błon komórkowych w całym przewodzie pokarmowym zwierzęcia, nie zużywa więc energii w tym procesie. DLM przemieszcza się za pośrednictwem transportu aktywnego i transportu za pośrednictwem nośnika, co oznacza, że inne cząsteczki i energia są potrzebne, aby przedostały się przez błonę i dostały się do komórki. Co więcej, DLM ma ograniczoną drogę wchłaniania, ponieważ nośniki znajdują się tylko w jelicie cienkim.

Większość korzyści związanych z uzupełniającą metioniną u świń obserwuje się w ich wczesnym okresie wzrostu, a także u macior. Są to okresy ważne i obciążające organizm świni, przez co zmienia się także ich próg wymagań żywieniowych, które potrzebują wysokiego spożycia energii i paszy, dokładnego trawienia i wchłaniania składników odżywczych.

Korzyści ekonomiczne

Przy dzisiejszych wyzwaniach zdrowotnych i rosnącej presji ekonomicznej w produkcji trzody chlewnej, niewielki wzrost wydajności i niewielkie oszczędności kosztów mogą przynieść znaczące korzyści ekonomiczne. Pasza nadal stanowi większość kosztów produkcji, co oznacza, że ulepszenia w zakresie konwersji paszy szybko poprawiają zyski finansowe.